Etimesgut Çubuk Son

Etimesgut Mutlu

Etimesgut Mutlu Son Tıbbi ruhsatlandırma kanunları uygulamalarını sınırlamadan önce, bazı lastikler düzgüsel doktorlarla rekabet halinde bağımsız olarak çalışıyordu. Kendi kasabalarında ve ÅŸehir mahallelerinde, bilhassa kulaktan kulaÄŸa dolaÅŸarak satın alan buldular ve birçoÄŸu baÅŸarı göstermiÅŸ giriÅŸimciler oldu. O dönemde bayanların ev haricinde geçimini saÄŸlayabileceÄŸi azca sayıdaki meslekten bir tanesiydi bu. 1900’lerin başında kauçukların yerini azar azar daha iyi eÄŸitimli ve daha yetenekli masözler ve masörler aldı.

Ä°ki.
Tıbbi jimnastikçi olarak adlandırılan farklı türde bir manuel terapist, 1850’lerde ABD’ya geldi ve uygulamalı tedaviyi yeni bir seviyeye yükseltti. Tıbbi jimnastikçiler saÄŸlığı geliÅŸtirmek, hastalıkları önlemek ve hastalıkları ve yaralanmaları tedavi etmek için Ä°sveçli Pehr Henrich Ling tarafınca geliÅŸtirilen bir hareket ve manipülasyon sistemi kullandılar. Ä°sveç’teki Kraliyet Merkez Enstitüsü’nde (tahmini 1813) anatomi ve fizyoloji, hijyen (saÄŸlık), patoloji, hareket reçeteleri ve kliniklerde ve hastanelerde çalışmayı içeren iki yıllık bir tahsil programından mezun olmuÅŸlardı. Bu tahsil modeli, Amerika BirleÅŸik Devletleri’nde 1890’da açılan Boston’daki ünlü Posse Gymnasium ÅŸeklinde tıbbi jimnastikçiler için öğrenim okullarının kurulmasında kullanıldı.

Etimesgut Masöz Bayan

İsveç hareketinin yaklaşımı ilmi ve bütünseldi; bu iki ilke bugün de bu alanda derin bir şekilde kökleşmiş durumda. Ling, hareket ve manipülasyon reçetelerinin anatomi ve fizyolojiye dayanması ve klinik deneme ve ölçümlerle kanıtlanması mevzusunda ısrar etti. Ayrıca bireyin (gövde, zihin ve ruh) birliğine ve bu hareketin, sağlığın korunmasında yada iyileştirilmesinde ferdin bütününü derinden etkilediğine inanıyordu. Tıbbi jimnastikçiler, geleneksel tıp haricinde yüksek nitelikli uygulamalı uzmanlardan oluşan benzersiz bir mesleğin temelini attılar.

Üç.
Masöz ve masör unvanları, Johann Mezger isminde Avrupalı ​​bir tıp doktorunun geliÅŸtirdiÄŸi yumuÅŸak doku manipülasyonları konusunda tahsil almış manuel terapistlere atıfta bulunarak 1880’lerde yaygınlaÅŸtı. Mezger, masaj tekniklerinin klasik kategorilerini özetledi: efloraj, petrisaj, sürtünme ve tapotement. TitreÅŸim sonradan eklendi. Tıbbi jimnastikçiler oldukça geçmeden masajı genel yaklaşımlarına entegre ettiler; bu kombinasyon zaman zaman mekanoterapi olarak da adlandırıldı.